1 Diamagnetisch
bismut.
http://www.magnet.fsu.edu/science/levitation/index.html
http://www-hfml.sci.kun.nl/hfml/levitate.html
http://www.sci.kun.nl/hfml/fingertip.html
Dit
extern veld moet dan wel bijzonder krachtig zijn: 20T, anders is de reactie, de
geïnduceerde reactiekracht, niet groot genoeg om het lichaam zelf op te heffen.
Men ontdekte pas rond 1990
dat dit verschijnsel mogelijk was. In dit project tonen we aan dat deze zeer
recente fysica kan gereconstrueerd worden met relatief eenvoudige middelen, op
relatief korte tijd, met relatief handige Harry’s.
We bouwen deze proef helemaal zelf op.
|
1. De schijfjes. Het
materiaal dat we gebruiken is bismut. De korrels zij afkomstig
uit de huls van een kogel om te jagen. Neem een soeplepel korrels
uit de voorraad en giet ze in een smeltkroes. Hou een drankblikje
ondersteboven klaar in de buurt. Smelt de korrels en giet het gesmolten
metaal in de bodem van het blikje.
Wacht tot dit goed afgekoeld is. Je zult dan een schijfje krijgen met
twee bolle kanten. |
|
2. De houder. Kijk naar
het voorbeeld en werk jouw opstelling af. |
|
3. Plak de twee schijfjes
zoals aangeduid op de foto. Een tube lijm ligt in de buurt. Zorg ervoor dat de
hoogte varieerbaar is. Regel het zo dat de afstand tussen de schijfjes
ongeveer 1 cm is, of iets minder. |
|
4. Neem nu een statief,
waar een sterke ringmagneet aanhangt. 5. Zet je houder met de bismutschijfjes
op een in de hoogte verstelbaar labotafeltje. Leg voorzichtig een klein sterk
magneetje tussen beide schijfjes. Draai voorzichtig de houder omhoog. Regel
de afstand zo dat het kleine magneetje zweeft. |
Verklaring:
Door een sterke magnetisch
veld in de buurt wordt het gedrag van de elektronen in het bismut beïnvloed.
Zij reageren door op hun beurt een magnetisch veld op te bouwen dat de oorzaak
van hun ontstaan (de sterke magneet) wil weg krijgen: dit is diamagnetisme. Bij
bismut is dit de overheersende soort magnetisme, maar het komt bij alle
elementen voor. Alleen is het zo dat bij de meeste metalen andere soorten
magnetisme (paramagnetisme en ferromagnetisme) sterker zijn.
Dit afstooteffect kan sterk
genoeg zijn (als de externe magneet sterk genoeg is) om het kleine magneetje op
te heffen. Dit wordt dan door beide schijven weggeduwd, zodat het ergens
halverwege blijft hangen. De proef doen lukken is dus een kwestie van
fijnregeling. In de weblinks kun je enkele voorbeelden zien waarbij het lukt.
De externe magneet moet dan wel 100 keer sterker zijn dan degene die wij ter
beschikking hebben.
verdere links:
http://www.magnet.fsu.edu/science/levitation/index.html
http://www-hfml.sci.kun.nl/hfml/levitate.html
http://www.sci.kun.nl/hfml/fingertip.html
http://www.physics.ubc.ca/~outreach/p420_97/bruce/meissner.html
http://www.sci.kun.nl/hfml/20t-magnet.html